Türk Medeni Kanunu, nişanlanma ve evlenmeyi düzenlediği gibi, evliliği sona erdiren durumları da düzenlemiştir. Boşanma, ancak Mahkeme kararı ile mümkündür. Boşanma davaları, anlaşmalı boşanma ve çekişmeli boşanma davaları olmak üzere iki türdür.
Anlaşmalı boşanma davaları, bir protokole dayalı olarak Mahkeme’ye başvuru suretiyle gerçekleşir. Her ne kadar kolay bir yol gibi görünse de, kişilerin haklarının azami düzeyde korunabilmesi için sürecin avukat eşliğinde takibinde fayda vardır.
Tarafların arasında irade uyuşmazlığı nedeniyle anlaşma sağlanamaması halinde, çekişmeli boşanma davası açılmaktadır. Çekişmeli boşanma davası, zina yapılması, evlilik birliğinin temelinden sarsılması gibi sebeplere dayanılarak açılabileceği gibi, terk, hayata kast, kötü ve onur kırıcı davranış, suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme, akıl hastalığı gibi sebeplerle de boşanma davası açılabilmektedir. Burada kusurlu tarafa karşı maddi ve manevi tazminata hükmedilmektedir.
Boşanma davalarında, Mahkeme boşanma sebepleriyle birlikte, müşterek çocukların kimde kalacağı konusunu da değerlendirmektedir. Pedagog görüşü alınarak, geçici velayet ebeveynlerden birine verilmekte, diğer ebeveynin de ayın hangi günü çocukları göreceği düzenlenmektedir.
Boşanma davalarında tedbir nafakası talebi ile, ilamla birlikte yoksulluk ve iştirak nafakalarına hükmedilebilmektedir. Bunun için Mahkeme kolluk marifetiyle tarafların sosyal ve ekonomik durumunu araştırmakta, buna göre nafakaya hükmetmektedir.
Boşanma davalarında, ziynet takılarının bozdurulmuş olması halinde ziynet talebinde de bulunulabilecektir. Keza ziynet davasının ayrı bir dava olarak da ikamesi mümkündür.
Boşanma ilamının kesinleşmesi sonrasında, mal rejimi davası açılmasına hak kazanılmaktadır.
Tüm bu süreçlerde, kişinin haklarının azami düzeyde korunabilmesi için davanın uzman bir boşanma avukatıyla takip edilmesinde hukuki yarar vardır.
